TakaSobie_Ja 48496j

2r4323

                         26 maj DZIEŃ MATKI ...

                                                                  

 

                                                   .... To Ty Mamo

                         ...Nauczyłaś stawiać, stopy na tej ziemi karmiłaś wciąż swoją matczyną miłością zawsze okrywałaś,

                            skrzydłami swoimi równałaś ścieżki, bym się na nich nie potknęła. Napełniłaś serce, słodyczy nektarem

                            abym mogła nim poić, nie tylko spragnionych żeby wystarczyło tych kropel bezmiaru do samego końca,

                            mojej ziemskiej drogi. Przemyłaś oczy - wodą źródła nadziei by wzroku mego nie zaćmiła noc ciemna

                            gdy już Ciebie nie będzie, tu na tej ziemi mogła odnaleźć drogę i swój cel przede mną.

            Brakuje słów, aby podziękować za matczyną odwagę, cierpliwość, dobroć,

            zrozumienie Niech wszystkie ukochane MAMY promienieją radością w dniu swojego święta !

                                     Pozdrawiam serdecznie , życzę pięknego , radosnego DNIA MATKI

                                                      - UCAŁOWANIA,
                             UŚCISKI DLA WSZYSTKICH KOCHANYCH MAMUNIEK....

Ocenianie ludzi przychodzi nam tak łatwo… Lubimy myśleć, że wiemy wszystko o innym człowieku… Uważamy, że mamy prawo oceniać… Że możemy wskazywać palcem za popełnione grzechy… Czujemy się lepsi…

Nie rozumiem skąd w ludziach tyle złych, negatywnych uczuć dla kogoś, kogo często nawet nie znają… Chociaż nie, chyba rozumiem – bo tak jest przecież najłatwiej prawda?… Najprościej jest wydać o kimś opinię, zwłaszcza gdy samemu nie przeżyło się czegoś podobnego… Godne litości jest myślenie, że jest się nauczycielem, jeśli nigdy nie było się uczniem.. 

Nie zastanawiamy się nad tym, że jego życie, czyny, uczucia są czasem zdeterminowane setkami przeróżnych doświadczeń, że ma on ze sobą bagaż pełny nie tylko pozytywnych emocji…W życiu każdego z Nas jest przynajmniej jedno wydarzenie z przeszłości, które świadomie lub nie ale ukształtowało Nasz obecny świat, które spowodowało, że jesteśmy w tym miejscu w którym jesteśmy i że jesteśmy tacy a nie inni…Za wszystkim kryje się jakaś historia… Historia, która Nas ukształtowała i odcisnęła piętno na Naszej psychice…Historia przez którą trzeba było przejść czasem z niemałym cierpieniem, żeby być tym kim się jest… Historia, która być może tak poruszyła emocje, że zmieniła postrzeganie świata…. Zmieniła wszystko…

Dlatego jeśli coś nam się nie spodoba u kogoś to zanim to ocenimy warto zatrzymać się na moment i zastanowić „dlaczego?”… Spróbować okazać zrozumienie dla przeżyć tej drugiej osoby, bez wydawania opinii i osądów… Nie mamy prawa oceniać drugiego człowieka, bo go nie znamy… Nie wiemy dlaczego tak postępuje i jaki jest sens tego, że zrobił coś tak, a nie inaczej… Możemy odpowiadać tylko za siebie, nie za innych… Każdy z nas jest odrębną jednostką z wielkim bałaganem w głowie i sercu… I czasem ciężko nam zrozumieć samego siebie, a co dopiero innych… Bo żeby zrozumieć kogoś trzeba tej drugiej osobie poświecić czas i przede wszystkim chcieć ją zrozumieć a tego w dzisiejszych czasach bardzo brakuje… Ludzie zamiast starać się kogoś zrozumieć wolą oceniać go własną miarą bądź na podstawie stereotypów… A przecież często to co na zewnątrz to nie to samo co w środku, każdy człowiek to przecież inna historia, każdego człowieka ukształtowały inne przeżycia a to one często rzutują na jego zachowanie… Dlatego żeby kogoś zrozumieć trzeba starać się poznać jego samego ale i umieć wczuć się w jego sytuację, jego przeżycia i jego emocje… Trudne, wiem… i może właśnie dlatego tak mało ludzi stara się innych zrozumieć… A chyba zawsze warto choćby próbować…. Zawsze istnieje jakiś powód, o którym możemy po prostu nie wiedzieć, którego możemy nie rozumieć, bo sami przez to nie przeszliśmy… Każdy z nas jest inny, jedyny, niepowtarzalny i kieruje się w życiu powodami czasami niezrozumiałymi dla reszty…

Poznałam też przeróżne historie różnych ludzi w tym swoim życiu, że obiecałam sobie, że nigdy, przenigdy nikogo nie ocenię… Nie ocenię, nie skrytykuję, nie osądzę, nie potępię, nie będę wyrokować… Bo nigdy nie wiem, dlaczego ktoś zachował się tak a nie inaczej, dlaczego wybrał taką drogę, a nie inną… Bo nie mogę wejść w skórę drugiego człowieka, nie wiem co on czuje, czym się kieruje postępując tak a nie inaczej… Mogę to przecież robić tylko i wyłącznie z mojego punktu widzenia – dlatego nie oceniam… Próbuję zawsze okazać zrozumienie dla przeżyć i emocji tej drugiej osoby, bez wydawania opinii i osądów… Bo przecież ja nie jestem od tego…Ja stosuję zasadę, że nie mam żadnego prawa by oceniać ludzi…

źródło zdjęcia: z netu...

" Ludzie zamykają się przed innymi ludźmi. Jakby nie rozumieli, że bez tych innych nie da się żyć po ludzku. Drugi człowiek jest nam potrzebny - właśnie dlatego, że jest inny. A tymczasem to inność właśnie najbardziej dziś ludzi odpycha i straszy. Boją się jej tak, że wciąż na nowo się odgradzają, obudowują, opatrują etykietkami. Tworzą grupy, w których obowiązuje takie samo zdanie na każdy temat. Zapominają o tym, że to właśnie różnice zdań pozwalają dotrzeć do prawdy " .

Witaj szary świecie, w którym ludzie mijają się obojętnie na ulicy. "Przyjaciele" napiszą od czasu do czasu wiadomość pytając co słychać, żeby zaspokoić własne sumienie. Próbują wytłumaczyć, dlaczego znowu nie znajdują czasu, aby się spotkać. Bliskich nie stać na dobre słowo, potrafią jedynie wyrzucić z siebie całą listę skarg i zażaleń. Czasem łudzimy się, że kogoś obchodzisz, czasem się nam wydaje to wszystko jest tylko pozorne, ludzie potrafią świetnie udawać, a potem odchodzą, a Ty zostajesz sam na sam ze swoim rozczarowaniem i próbujesz pozbierać resztki nadziei rozsypane wszędzie wokół.

https://www.youtube.com/watch?v=4zDHkh6-AxY

Tajemnica polega na tym, by czuć, że jest się komuś potrzebnym. Wtedy człowiek, choćby nie wiem co, zawsze znajdzie siły, żeby sobie poradzić ze wszystkim. Najgorzej, kiedy ktoś się budzi rano i nikogo nie obchodzi, że się obudził. To jest prawdziwe nieszczęście, nie choroby, brak pieniędzy, czy inne sprawy, których ludzie tak się boją. Ale brak Prawdziwego Przyjaciela, brak wsparcia i zrozumienia...

" Jeśli któregoś dnia złapiesz się na tym, że próbujesz zawzięcie komuś udowodnić swoją wartość, to znaczy, że niestety zaczynasz w nią wątpić. Nie próbuj więc nikomu nic udowadniać, po prostu bądź świadom, jak wartościową osobą jesteś".

 




Nie lubię w ludziach negatywnego nastawienia do życia, tego przeświadczenia, że wszystko się im należy, że inni mają łatwiej. Przeraża mnie ludzka zazdrość, mściwość i łatwość z jaką człowiek potrafi osądzić drugiego człowieka. Przeraża mnie brak empatii i zwykłego współczucia.
Ale najgorsza jest ślepota i to jest coś, co chciałoby  się zmienić. Ludzie mają klapki na oczach - dosłownie. Nie dostrzegają, nie cieszy ich prostota, oczekują jakichś cudów, które nazywają szczęściem. Nie widzą, że codzienność, te wszystkie drobnostki, które nam towarzyszą każdego ranka czy wieczora są najcenniejsze.